Terugblik

Toevoeging: ik heb net een terugblik geschreven maar vind die niet terug op de site. Mogelijk dat dit alsnog gebeurd. Dit soort systemen zijn voor iedereen logisch behalve voor iemand die nog een secretaresse gehad heeft die zijn stukken uittypte.

Het materiaal.
De fietsen en anders spullen die je nodig hebt voor een trip als deze houden het goed. Geen klachten. De fietsen Zijn bestaand tegen het toch regelmatig voorkomende misschakelen en de forse oneffenheden in de weg. Met name in Wallonië zouden de mensen geen wegenbelasting moeten betalen. De overheid doet er toch niets aan. In Frankrijk wisselt dat, maar zijn de wegen over het algemeen veel beter. Wel bestaat er een hobby over de departementen heen om kleine putjes in de weg te maken en deze te omvierkanten met een stukje wegdek dat altijd lager ligt dan de rest. Dat is toch heel knap. Maar dat het materiaal kan het duidelijk aan.

De lichamen.
Eigenlijk hadden we geen idee wat deze fysieke inspanning met ons zou doen. Maar het blijkt dat onze lichamen zich uitstekend aanpassen aan een toch geheel andere belasting dat we in het dagelijks leven meemaken. De benen voelen we. Soms is een drempel in de weg aan het eind van een dag al heftig. Maar over het geheel gezien doen deze lijven het best.

De psyche.
Wat doet doet dit nou met een mens in het algemeen en ons in het bijzonder?
Ik merk dat het fietsen me psychisch makkelijker afgaat dan het maken van dit verslag. En met name het technische aspect op deze iPad. Ik raak per ongeluk wat aan en dan verdwijnt er zo maar wat en staat dan misselijke Facebook gebeuren voor mijn neus. Dat blijkt mijn karakter toch minder tot rust te zijn gekomen dan ik na 2 weken fietsen had verwacht. Misschien na 6 weken.
We zijn er wel achter gekomen dat het psychische aspect van het fietsen, met name bij tegenslag belangrijk is. En we kunnen nog schakelen van " we stoppen en zoeken een plek" naar " ik laat me toch door de elementen en de hellingen niet tegenhouden" . Daar zal ook wel een fysieke grens aanzitten, maar die hebben we niet bereikt. Allebei dachten we: als we het aan het hart zouden hebben, dan hadden we dit niet kunnen doen. Kortom lichaam en psyche blijken samen te gaan. De holistische mens.
We denken er dan ook in het geheel niet over om te stoppen.

Vandaag een rustdag in deze zeer mooi opgeknapte watermolen aan de Loire. Morgen draait de wind (hopelijk) en wordt het weer beter (ook hopelijk). Op naar Tours (eerste boek uit) en dan naar de kust. Devooruitzi heten geven aan dat de wind vanuit het noorden gaat waaien.
Hartelijk groet van ons beiden.
Ans en Wim